سرمایهگذاران و معاملهگران به جهت سفتهبازی بر روی تحرکات بازار بدون نیاز به خرید سهام شخصی در معاملات شاخصها شرکت میکنند.
معاملات شاخص به معنای خرید و فروش ابزارهای مالی بر اساس عملکرد یک شاخص است. شاخص یک معیار آماری از تغییرات پورتفوی سهام است که نماینده یک بازار خاص یا بخشی از بازارهای مالی است. شاخصها برای رهگیری و سنجش عملکرد گروهی از داراییها استفاده شده و نمایی از کل بازار یا یک بخشی خاص را ارائه میدهند.
معاملهگران و سرمایهگذاران در معاملات شاخص شرکت می کنند تا بدون نیاز به خرید سهام در جهت بازار یا بخشی خاص سفته بازی کنند. در عوض آنها ابزارهای مالی مانند قراردادهای آتی شاخص، آپشن یا قراردادهای مابه التفاوت (CFD) که ارزش خود را از شاخص پایه به دست می آورند، معامله می کنند.
معاملهگران و سرمایهگذاران در معاملات شاخص شرکت می کنند تا بدون نیاز به خرید سهام در جهت بازار یا بخشی خاص سفته بازی کنند. در عوض آنها ابزارهای مالی مانند قراردادهای آتی شاخص، آپشن یا قراردادهای مابه التفاوت (CFD) که ارزش خود را از شاخص پایه به دست می آورند، معامله می کنند.
شاخصهای رایج عبارتند از S&P 500 ، Dow Jones Industrial Average، Nasdaq Composite ، FTSE 100 و DAX و غیره. هر شاخص نشان دهنده یک بازار متفاوت یا گروهی خاص از سهام است. به عنوان مثال، FTSE100 یک شاخص سهام است که شامل صد شرکت برتر بورس اوراق بهادار لندن با بالاترین ارزش بازار میباشد.
کاهش یا افزایش شاخص، اغلب ملاک سرمایه گذاران برای تعیین روز خوب یا بد بازار است.